CAMPAGI

CAMPAGI

Principum sive Imperatorum Romanor. calceamenta erant, cultu, pretiô coloreque ab aliorum distincta. Iul. Capitolin. in Maximine Iun. c. 2. Calceamentum eius, i. e. campagum regium, quidam posuerunt, Trebell. Pollio in Gallien. c. 16. caligas gemmatas annexuit, cum campagos veticulos appellarer. Vide supra in voce Calcei, ut et in voce Tzancae. Balduino Calceamentum fuit Imperatorium, cuius formam ex Iul. Capitolino expiscari licet, qui quidem in explicando Proverb. Caliga Maximini, aperrissime Campagum, caligam esse dicit; unde cum hac similitudinem habuisse, perspievum. Interim cultu, pretiô ac colore, a caligis vilioribus Campagos fuisse distinctos certurn est. Namque idem Auctor Maximini calceamentum Campagum regium vocat; i. e. eô, qui Reges decer, cultu ornatum. et apud Trebellium Pollionem loc. cit. Gallienus, Caligas gemmatas annexuisse dicitur, cum campagos reticulos appellaret. Ubi quidem e voce reticulos eum cruatum elicimus, quô obstragula illorum crebris et apte distinctis incisuris, retium ad instar, velut fenestrata fuêre. Vide Ben. balduinum de Calceo c. 18. ubi A. Frisius Campagi iconem, ex Mathamo, curiosi Lectoris oculis videndam sistir. Fuerune autem et Campagi ex genere solearum, non integrâ solidâque pelle crura operientes, sed fasciis multis retienlatim implexis regentes, caligis Senatoriis Romanorum similes, uti colligitur ex Iuliano veteri Novellarum Interprece, qui Novellâ 126. ubi interdicitur Advocatis aliisque, ne, cum causas agune non praesente Imperatore, dignitatis suae insignia adsumant; rogam nempe et calceos; ibi hos calceos Campagos exponit. Hos posted Diaconis Romanis concessos fuisse, ait Papias, vide quoque Gregorium M. l. 7. Ep. 28. et Alb. Puciolum de antiquo iure Siculae Eccl. c. ult. quem morem, a Constantini M. donatione quidam, sed infeliciter, arcessunt. Describit cos Amalarius Eccles. Offic. l. 2. c. 18. et Honor. Augustodunensis in Gemma animae l. 1. c. 210. ubi inter alia legas, albô coriô intrinsecus circumdatos fuisle, extrinsecus nigri cum eslent: Verba donationis ὑποδήματα ἤτοι σανδάλια λδκὰ δἰ ὀθονίων, calccamenta seu sandalia candidô linteamine illustrata, vocant. Unde patet fuisse incisos καὶ πολυχιδεῖς, uti et olim sandalia quaedam apud Graecos, de quibus Cephisiodorus apud Pollucem, l. 7. c. 22. etc. Alb. Rubenius de Re Vestiar. l. 2. c. 5. ubi de calceo Senatorio; contra quem tamen sentit Salmas. in Trebellium, qui Campagas eosdem fuisse cum calceis antiquis Patritiis contendit, uti vidimus supra in voce Campacus.